هندسه زندگی :
می توان به زندگی " نگاه هندسی " داشت و از " زاویه " دید دیگری " محیط" پیرامون
خود را محاسبه کرد و " مساحت عمر " را سنجید و به شخصیت خود " شکل " مناسب داد
می توان زندگی را" مربعی " قرار داد که چهار ضلعش را هدف تلاش ایمان و درستکاری
تشکیل داده باشد
و می توان " مثلثی " ساخت که در سه زاویه اش علم و عقیده و اخلاق قرار گرفته باشد .می توان مرکز دایره حیات را یک " انتخاب خوب " قرار داد و همه تلاش های روزانه و ماهانه
و سالانه را بر محور ان چرخاند .
چرا باید " سطحی " بیندیشیم وقتی می توان به زندگی و فکر " عمق " داد.
وقتی می توان " حجم معنویت " را در خویش افزون ساخت
وقتی می توان از نقطه نقطه لحظه های عمر " خطی مستقیم " در جهت خوبی و صفا
ترسیم کرد
وقتی می توان زندگی را بر" قاعده " پاکی استوار ساخت و به " موازات " حق پیش رفت و
زاویه دید را " باز " گذاشت
وقتی چنین قابلییت هایی در حجم و شکل و امتداد وجود ماست چرا " ذو زنقه " باشیم ؟
چرا " شکل غیر منتظم " داشته باشیم ؟
چرا از همه خطوط خط شکسته ویا منحنی را بر گزینیم ؟
" منشوری " چند وجهی است که از هر سو به ان نگاه شود جلوهای خاص به چشم می خورد .
انسان به راحتی می تواند نور محبت را تجزیه کند تا فضای زندگی را با رنگهای امید و عرفان و
نوعدوستی و نیایش و خلوص و ایثار و یکدلی بیاراید .
نباید گذاشت " هندسه وجود " اشفته و بهم ریخته شود
"حساب " عمر را باید داشت
" چهار عمل اصلی مان " نباید اشتبا ه شود .
اگر فرصتهایمان را " جدول بندی " کنیم انچه از چشمه استعدادمان می جوشد و در نهر زمان
جاری می شود بدون هدر رفتن مزرعه زندگی را سیراب و سرسبز می کند .
چرا شما دکتر" حسابی " یا " هندسی" نشوید ؟
اگر حساب هندسه ی وجود را داشته باشید یک مهندس هستید.
اری زندگی یک کلاس ریاضی است !
جواد محدثی 1374
سلام . خوش آمدید .